‘Maar een zzp’er is gewoon iemand die erbij klust, toch?’
Wazig kijk ik haar aan. Ze zei het best luid, in een kroeg waar denk ik een kwart van de aanwezigen zzp’er is. Een onschuldig gesprek over werk, radicaliseert acuut: het woord zzp’er is gevallen. Mijn gezicht is nog steeds een glimlach, mijn hoofd nog steeds knikkende. De karakteristieke luistermodus. Zoals je die ook vaak terugziet bij journalisten die door dertig knikjes per minuut de geïnterviewde willen laten weten dat ze hun gesprekspartner volledig begrijpen – om ze vervolgens keihard onderuit te halen.

Met mijn handen in mijn zij, barst ik los. Ik zal niet rusten voor ik haar heb verteld dat een zzp’er helemaal niet iemand is die “erbij klust”. Dat type heet een resultaatgenieter. Daar is verder niets mis mee, maar een resultaatgenieter is geen echte ondernemer. Nu is het haar beurt om heftig te knikken. Haar comeback blijft uit. Mijn betoog dat volgt, over waarom zzp’ers de ruggengraat vormen van de Nederlandse economie, verrast haar. Verontschuldigend geeft ze toe dat de beeldvorming omtrent zzp’ers misschien hier en daar wat vertekend is. ‘Misschien moet je daar iets mee doen,’ zegt ze.

De volgende dag, aan het ontbijt bespreek ik het voorval met de half-Deen. Tijdens een hapje havermout met rozijnen verslik ik me bijna bij het horen van de volgende opmerking. ‘Tja, veel van mijn vrienden die ondernemer zijn, zouden een zzp’er niet eens als een ondernemer beschouwen.’ De half-Deen zegt het laconiek. Pas na een slokje genomen te hebben van zijn koffie, merkt hij de stilte op. Hij ziet mijn op elkaar geperste lippen en begint wijselijk over iets anders.

Na het ontbijt doe ik wat onderzoek naar de beeldvorming van zzp’ers. Die is in de krant de laatste jaren weinig positief. Je zou denken dat zzp’ers een zielige groep mensen zijn die het alleen maar zwaar heeft en de overheid hoofdpijn bezorgt. Nee, dan de échte ondernemers…

Tandenknarsend vraag ik me af hoeveel zzp’ers uiteindelijk een BV starten? Op De Post Online vind ik een voorlopig antwoord. In oktober publiceerden zij een artikel waarin stond dat steeds meer zzp’ers overstappen naar de rechtsvorm besloten vennootschap, met als belangrijkste oorzaak de introductie van de flex-BV. Cijfers van de Kamer van Koophandel tonen dit aan. De kosten om een flex-BV op te richten zijn 400 euro. Vergelijk dit met de 18.000 euro die voorheen nodig was om een normale BV op te richten, en er is direct een verklaring voor de 62.000 nieuwe BV’s (een stijging van 55%) die zijn opgestart sinds de invoering van de flex-BV dit jaar.

Ik lees dat als je als zzp’er boven de 50.000 euro verdient, het belastingtechnisch aantrekkelijker is om een flex-BV te starten. Van zzp naar BV. Van niet serieus genomen ondernemer naar meetellende, alom gerespecteerde ondernemer?