Het is nog geen 100 dagen geleden dat mijn boek uitkwam en wat is er sindsdien weer veel gebeurd. Het hoogtepunt vorige week was het nieuws van NBD Biblion. Voor de leken: deze instantie bepaalt welke boeken van de Nederlandse markt bibliotheekwaardig zijn. Slechts een klein aanbod wordt door NBD Biblion geselecteerd, gerecenseerd en aangeboden aan bibliotheken. 100 dagen dankbaarheid zit erbij, dus rond 20 maart ontvang ik over de post een recensie en een besteloverzicht van bibliotheken. Nu maar hopen dat het een positieve recensie is, dan is de kans op een grote order het grootst en kunnen meer zzp’ers mijn boek lezen!

Inmiddels ben ik uit de productiekosten. Zelf je boek uitgeven is een groot avontuur en best een investering. Maar ik heb er tot nu toe geen spijt van. De media-aandacht zorgde voor nieuwe klanten en hartverwarmende reacties van andere zzp’ers die zich in mijn verhaal herkenden. Daar doe ik het voor. Er staan nieuwe inspiratiesessies gepland, waaronder morgen (agenda, zie hier). Ik vertel ondernemers en zzp’ers hoe je met een persoonlijk verhaal ervoor zorgt dat je echt contact maakt met je (lees)publiek. Wie wil kan na afloop verder praten of mijn boek kopen, maar dat hoeft natuurlijk niet. Wat ik vooral wil is anderen inspireren en in beweging zetten. Zodat het hen brengt, wat het mij heeft gebracht.

Een paar tegenslagen en leermomenten zijn er de afgelopen periode ook geweest. Ik leer nu dat als je meer werk op je schouders neemt dan er in 40 uur gedaan kan worden, je slaap tekort komt en minder gezellig bent (sorry Lars, vrienden, familie). Dat wil ik in de toekomst voorkomen. En ik weet ook al hoe: ik ga oude schrijfcursisten van Fabel blij maken met nieuwe opdrachtgevers. Het leven kan raar lopen. Vorig jaar was het zoeken naar opdrachten. Nu moet ik elke minuut benutten om alle deadlines te halen en kan opdrachten doorgeven.

Een kleine tegenslag: ik zat hoog in de selectie om presentatrice te worden voor een nieuw tv-programma en vernam via Facebook (nog voor ik het via de e-mail vernam) dat iemand anders die ik ken dat geworden is. Pech, geluk? Wie zal het zeggen. Ik heb maar gedacht dat het kennelijk niet voor mij is, of dat de timing verkeerd is. Er is pas weer ruimte vanaf juni. Wie weet krijg ik dan een andere presentatieklus aangeboden of komt er nog niets veel leukers op mijn pad.

Intussen schrijf ik vrolijk verder aan het verhaal van mijn leven. De dankbaarheidsmomenten nemen onverminderd toe. En wie wil weten hoe ik dat voor elkaar krijg, is morgen van harte welkom in Books & Bubbles.

De eerste offset van 100 dagen dankbaarheid is een feit: zojuist ontving ik 1000 nieuwe exemplaren vers van de pers, inclusief quoten van de media op de omslag. Genieten, ondanks een zeer rugje van het tillen. 35 dozen en drie trappen omhoog – oef.